Chihuahua  Hotel  Saar   voor  dag-, weekend- en      vakantie opvang /oppas   voor Chihuahua's en Pomeranians in huiselijke sfeer !        

de allerliefste die we hebben moeten laten gaan... 

Babs

Babs 20-12-2018 - 13-04-2023

Ineens ging je achteruit. Je ademhaling was anders en het lijkt wel of je daar een voelspriet voor hebt...hup naar de dierenarts.
Je hartje was goed, niets mis mee,
maar wel vocht in je longetjes maar met vochtafdrijvers en prednison mocht je weer mee naar huis. Ergens was ik opgelucht maar toch.
De eerste paar dagen ging het best goed... je ademhaling werd beter maar de keerzijde was dat je niet meer wilde eten, drinken ging goed.
We hebben van alles geprobeerd om je te laten eten. Ik stond 'ochtends om 6uur al een biefstukje te bakken. Maar helaas je vond het welletjes.
Dan komt het punt dat je absoluut niet egoïstisch mag zijn. Met lood in onze schoenen hebben we je laten gaan.
Mijn Babs mijn oudste lekkere,lieve, alles goed vindende en de liefste voor elke pup, hond,mens die hier binnenkwam
Ik ga je zo missen maar ook jij hebt een mooi grafje naast Sarah onder de kastanje boom.  

Lola

Lola geboren op 10-12-2016 via een keizersnee samen met haar zusje Fay en broertje Denver OO wat was ik verliefd op jullie. Wat een belevenis is dit. Jullie groeide op als 3 lekkere ondeugende pupsels. De tijd was aangebroken dat ik jullie alle 3 moest loslaten. Ik heb voor jullie alle 3 een geweldig huisje gevonden. Bij het afscheid tranen met tuiten. Goh wat was dit moeilijk zeg. Maar ik zag jullie regelmatig en bleven dan ook lekker logeren. Ik genoot daar met volle teugen van. En toen onverwachts een dag na de sterilisatie was jij Lola overleden...Waarom !!!! Hoe kon dit nou gebeuren!!! Het blijft een raadsel. Lief lief klein racestreepje ( zoals ik altijd noemde ) rust zacht........

03-02-2018 

Sarah

Saartje 12-11-2011 - 27-7-2022

Mijn kleine zorgenkindje.... Zo fragiel zo lief zo mijn hartje

Toen  2de Kerstdag, je ademhaling zo snel. Ik heb je opgepakt en onderweg mijn vriendin(vrouw vd d.a.) gebeld dat ik onderweg was. Paniek.....angst....

Dierenarts  Lammers heeft haar onderzocht en haar medicijnen gegeven. Ooo ik was zo blij dat ik nog geen afscheid hoefde te nemen van Sarah. 

Gelukkig knapte zij vrij snel op. De medicijnen sloegen aan en we hebben echt een aantal jaar "spare time"gekregen. De eerste weken op de bank geslapen want ik was zo bang dat ik haar s' ochtends zou vinden. Maar het ging goed en de angst maakte plaats voor geluk. 

Ik merkte wel dat ik constant met haar bezig was. Heeft ze genoeg gegeten.  Is haar mandje niet bezet. Is ze binnen. Zou ze het niet koud hebben of te warm.....toch nog even kijken.

Maar dan komt die dag.....

 We wisten ook dat de medicatie haar hart zou vergroten met de tijd.  Het eten werd moeilijker. We maakte er nog wel een spelletje van en dat vond ze geweldig! 

 ....het moment dat je de beslissing moet maken en niet egoïstisch moet zijn. Ook weer 1 van de moeilijkste..

In mijn armen heeft ze haar rust gevonden.  Dag lief mupke van me..to the moon and back.

We hebben je meegenomen en begraven  onder de kastanjeboom.

Lizzy  19-11-2007 - 18-06-2019

Ons Lizzy,

Wat was je een geweldig hondje. Een plaatje om te zien zo lief..zo ondeugend..zo grappig. 

Je maakte mensen aan het lachen met je tijgeren over het gras. Je hebt ons leven zoveel rijker gemaakt.  

.